اثر ضد آپوپتوزی گرلین در سلولهای بنیادی استرومایی مشتق از مغز استخوان موش صحرایی تیمار شده با پراکسید هیدروژن
نویسندگان
چکیده مقاله:
Background and Objective: Apoptosis is a form of programmed cell death and oxidative stress is one of the factors that lead to apoptosis. Ghrelin is a 28 amino acid peptide and its antiapoptotic effects have been shown previously. The aim of this study was to evaluate the effect of ghrelin on cell survival and apoptosis of rat bone marrow mesenchymal stem cells (BMSCs). Materials and Methods: BMSCs were cultured as control and H2O2 treated groups with and without different doses of ghrelin (0.1-1-10-100 µM) for 24 and 48 hours. To find out the best dose and time of effect for ghrelin, MTT was used to determine cell survival. BMSC apoptosis rate was detected using the TUNEL technique. Results: Cultured BMSCs showed that the cells are fibroblastic in appearance and adherent to culture dishes as well as being capable of having a very high proliferation rate. Ghrelin treatment increased proliferation and cell survival in both normal and H2O2 exposed BMSCs. The best dose and time that ghrelin could affect cell proliferation was 100µM and 48 hours respectively. Treatment with ghrelin significantly reduced apoptosis in BMSCs in this dose and time. Conclusion: Ghrelin treatment causes an increase in BMSCs proliferation and reduction of H2O2 induced apoptosis in these cells.
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملپیوند سلول های پیش ساز عصبی مشتق از سلولهای بنیادی مغز استخوان به کورپوس کالوزوم دمیلینه شده موش صحرایی
زمینه و هدف: سلول های بنیادی مغز استخوان به عنوان منبع مناسبی برای سلول درمانی و ترمیم بیماریهای نورودژنراتیو هستند. در این مطالعه تجربی سلولهای بنیادی مغز استخوان موش به سلولهای پیش ساز عصبی تمایز یافته و بهبود میلین سازی پس از پیوند آنها به موش صحرایی مدل دمیلینیشن ارزیابی شد. روش بررسی: سلول های بنیادی مزانشیمی با روش فلاشینگ از مغز استخوان فمور رت استخراج شدند. سلول های بنیادی مزانشیمی د...
متن کاملمقایسهی اثر ترمیمی سلولهای بنیادی استرومایی مغز استخوان و مونوسیت در مدل آسیب نخاعی موش صحرایی
Background and Objective: Subsequent to spinal cord injury (SCI), many pathological changes may occur that could lead to inappropriate conditions for repair. The most important of such changes include the death of neurons, cyst formation, glial scar, and ineffectiveness of monocytes. Adult stem cells and monocytes may provide new strategies to treat SCI. Among various types of candidate cells, ...
متن کاملبیان مارکرهای سطحی در سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق شده از مغز استخوان
چکیده زمینه و هدف: سلولهای بنیادی مزانشیمی برای اولین بار به وسیله فردنستین و همکاران از مغز استخوان جدا شدند. جهت اثبات مزانشیمی بودن سلولها علاوه بر خاصیت چسبندگیآنها، از مارکرهای سطحی استفاده میشود. هدف این مطالعه کشت و جداسازی سلولهای بنیادی مزانشیمی از مغز استخوان موش و بیان برخی مارکرهای سطحی در سلولهای حاصل بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی سلولهای مغز استخوان از استخوانهای ...
متن کاملتمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به سلولهای دوپامینرژیک در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موشهای صحرایی
سابقه و هدف: بررسیها نشان داده است که تعداد سلولهای بنیادی زنده در ناحیه پیوند نقش بسیار مهمی در بهبود فعالیت عملکردی عضو دارد و مشخص شده که رادیکالهای آزاد نقش عمدهای در کاهش حیات سلولهای پیوند یافته دارند. در مطالعه حاضر به بررسی تجویز توأم کوآنزیم Q10 به همراه پیوند سلولهای بنیادی مغز استخوان در موشهای صحرایی مدل پارکینسون پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از موشهای صحرایی نر نژاد ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 25 شماره 113
صفحات 58- 68
تاریخ انتشار 2017-08
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023